Απίστευτο και –οπωσδήποτε– ελληνικό: οι Έλληνες, λέει,… αιφνιδιάστηκαν από την απόδοσή της ομάδας μας στο Euro 2008! Σε λίγο θα μας «λέει» και ότι… περίμεναν κάτι καλύτερο!!!
Ξεχνάνε, μερικοί, ότι την τύχη σου μπορείς να την «καβαλήσεις» ως ένα σημείο! Και τα όρια της αντοχής της στο… «καβάλημα» δεν ξεπερνούν το… ένα χιλιοστό, π.χ., από τα όρια «καβαλήματος» του Έλληνα πολίτη!
Γιααααα… σας παρακαλώ, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους!
Επειδή, δηλαδή, το 2004 είχαμε «τύχη βουνό», κατά πως λέν’ οι ντόπιοι νοματαίοι, ή… «κώλο πηγάδι», κατά πως λέει ο ειλικρινά-δικός-σας, πάει να πει ότι το πήραμε… εργολαβία? Ε, ΟΡΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ!!! Είδατε???
Εύχομαι καλύτερη τύχη την επόμενη φορά…
Το 2004 είπανε (οι Έλληνες και κανείς άλλος!) ότι παίξαμε αμυντικό ποδόσφαιρο. Το 2004 είπανε (όλοι οι άλλοι κι όχι οι Έλληνες!) ότι παίξαμε «αντιποδόσφαιρο». Και το βραβείο, φυσικά, πάει στους… «ΟΛΟΙ-ΟΙ-ΑΛΛΟΙ»!!!
(Χειροκροτήματα, σφυρίγματα, κόρνες, βραδινές τουαλέτες Gucci, κόκκινα χαλιά, κλπ)…
Γιατί, η αλήθεια είναι ότι, ο προπονητής μας ήξερε ότι, για να πάρει κάτι αυτή η ομάδα με ΔΙΚΟ ΤΗΣ παιχνίδι ήταν αδύνατο – οπότε, δια της «εις άτοπον επαγωγής», το εξαγόμενο είναι ότι, αν θέλει να πάρει κάτι, το μόνο που μένει είναι να καταστρέψει το ποδόσφαιρο του αντιπάλου! Γενικώς, δηλαδή, να καταστρέψει το ποδόσφαιρο!!!
Έεελα όμως που εμένα Μ’ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ Γ@ΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ και ΤΣΑΤΙΖΟΜΑΙ ΣΦΟΔΡΑ όταν… σπάει ο θεός το ποδάρι του (αντί για τον διάολο), αν και –ομολογώ– ότι μου καλαρέσει να μας αποκαλούν πρωταθλητές Ευρώπης. ΕΝΟΧΟΣ (!), κυρίες και κύριοι…
Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι το «αντιποδόσφαιρο» ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ να νικά το ποδόσφαιρο. Είτε αμυντικό είναι αυτό, είτε επιθετικό, είτε… κεντρώο! Έλα όμως που το 2004 το «αντιποδόσφαιρο» δεν ήξερε ακόμη γράμματα και δεν… διάβασε την ταμπέλα!!!
Αλήθεια, τέλος, είναι ότι η Γαλλία, η Ιταλία ή και οι δύο -εύχομαι να- πάνε σπίτι τους σήμερις (που γράφω ετούτο το «απόβρασμα»). Αλλά κάποιος πρέπει να πάει σπίτι και δεν είναι πάντα ο ενδεδειγμένος – δεν χρειάζεται να πάτε πίσω από το 2004 για να λάβετε παράδειγμα! Γιατί, αν αυτό σημαίνει ότι «ε, αφού πάνε αυτοί σπίτι, δεν θα πάμε εμείς?», τότε… ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ 2004?
Άαασε καλύτερα, λέω ‘γώ…
… που όχι μόνον δε μου αρέσει το αντιποδόσφαιρο, αλλά ούτε καν το ΑΜΥΝΤΙΚΟ ποδόσφαιρο (τα οποία 2, επαναλαμβάνω, ΔΕΝ σχετίζονται μεταξύ τους). Και όσο κι αν αγαπώ τους Ολλανδούς, και όσο κι αν θέλω να συνεχίσω –ως τερματοφύλαξ– να συνεχίσω να βλέπω τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο (Buffon), και όσο κι αν η Ιταλία με το Luka Toni έχει αποβάλει το «Σύνδομο του Κατενάτσιο»…
… εύχομαι οι φίλοι Ολλανδοί ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ σήμερα!!! ΜΟΝΟΝ σήμερα!!! (Όπως εύχομαι, επίσης, η Τουρκία να δεχτεί να μας δώσει μερικά μαθήματα ποδοσφαίρου, στα πλαίσια της πολυδιαφημισμένης πλέον «ελληνοτουρκικής συνεργασίας» - μα… Σ-Α-Σ Π-Α-Ρ-Α-Κ-Α-Λ-Ω, κύριοι συνάδελφοι!).
Αρκετά ως εδώ! Νομίζω…
Ξεχνάνε, μερικοί, ότι την τύχη σου μπορείς να την «καβαλήσεις» ως ένα σημείο! Και τα όρια της αντοχής της στο… «καβάλημα» δεν ξεπερνούν το… ένα χιλιοστό, π.χ., από τα όρια «καβαλήματος» του Έλληνα πολίτη!
Γιααααα… σας παρακαλώ, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους!
Επειδή, δηλαδή, το 2004 είχαμε «τύχη βουνό», κατά πως λέν’ οι ντόπιοι νοματαίοι, ή… «κώλο πηγάδι», κατά πως λέει ο ειλικρινά-δικός-σας, πάει να πει ότι το πήραμε… εργολαβία? Ε, ΟΡΙΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΡΑΜΕ ΕΡΓΟΛΑΒΙΑ!!! Είδατε???
Εύχομαι καλύτερη τύχη την επόμενη φορά…
Το 2004 είπανε (οι Έλληνες και κανείς άλλος!) ότι παίξαμε αμυντικό ποδόσφαιρο. Το 2004 είπανε (όλοι οι άλλοι κι όχι οι Έλληνες!) ότι παίξαμε «αντιποδόσφαιρο». Και το βραβείο, φυσικά, πάει στους… «ΟΛΟΙ-ΟΙ-ΑΛΛΟΙ»!!!
(Χειροκροτήματα, σφυρίγματα, κόρνες, βραδινές τουαλέτες Gucci, κόκκινα χαλιά, κλπ)…
Γιατί, η αλήθεια είναι ότι, ο προπονητής μας ήξερε ότι, για να πάρει κάτι αυτή η ομάδα με ΔΙΚΟ ΤΗΣ παιχνίδι ήταν αδύνατο – οπότε, δια της «εις άτοπον επαγωγής», το εξαγόμενο είναι ότι, αν θέλει να πάρει κάτι, το μόνο που μένει είναι να καταστρέψει το ποδόσφαιρο του αντιπάλου! Γενικώς, δηλαδή, να καταστρέψει το ποδόσφαιρο!!!
Έεελα όμως που εμένα Μ’ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ Γ@ΜΗΜΕΝΟ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ και ΤΣΑΤΙΖΟΜΑΙ ΣΦΟΔΡΑ όταν… σπάει ο θεός το ποδάρι του (αντί για τον διάολο), αν και –ομολογώ– ότι μου καλαρέσει να μας αποκαλούν πρωταθλητές Ευρώπης. ΕΝΟΧΟΣ (!), κυρίες και κύριοι…
Η αλήθεια, επίσης, είναι ότι το «αντιποδόσφαιρο» ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ να νικά το ποδόσφαιρο. Είτε αμυντικό είναι αυτό, είτε επιθετικό, είτε… κεντρώο! Έλα όμως που το 2004 το «αντιποδόσφαιρο» δεν ήξερε ακόμη γράμματα και δεν… διάβασε την ταμπέλα!!!
Αλήθεια, τέλος, είναι ότι η Γαλλία, η Ιταλία ή και οι δύο -εύχομαι να- πάνε σπίτι τους σήμερις (που γράφω ετούτο το «απόβρασμα»). Αλλά κάποιος πρέπει να πάει σπίτι και δεν είναι πάντα ο ενδεδειγμένος – δεν χρειάζεται να πάτε πίσω από το 2004 για να λάβετε παράδειγμα! Γιατί, αν αυτό σημαίνει ότι «ε, αφού πάνε αυτοί σπίτι, δεν θα πάμε εμείς?», τότε… ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ 2004?
Άαασε καλύτερα, λέω ‘γώ…
… που όχι μόνον δε μου αρέσει το αντιποδόσφαιρο, αλλά ούτε καν το ΑΜΥΝΤΙΚΟ ποδόσφαιρο (τα οποία 2, επαναλαμβάνω, ΔΕΝ σχετίζονται μεταξύ τους). Και όσο κι αν αγαπώ τους Ολλανδούς, και όσο κι αν θέλω να συνεχίσω –ως τερματοφύλαξ– να συνεχίσω να βλέπω τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο (Buffon), και όσο κι αν η Ιταλία με το Luka Toni έχει αποβάλει το «Σύνδομο του Κατενάτσιο»…
… εύχομαι οι φίλοι Ολλανδοί ΝΑ ΧΑΣΟΥΝ σήμερα!!! ΜΟΝΟΝ σήμερα!!! (Όπως εύχομαι, επίσης, η Τουρκία να δεχτεί να μας δώσει μερικά μαθήματα ποδοσφαίρου, στα πλαίσια της πολυδιαφημισμένης πλέον «ελληνοτουρκικής συνεργασίας» - μα… Σ-Α-Σ Π-Α-Ρ-Α-Κ-Α-Λ-Ω, κύριοι συνάδελφοι!).
Αρκετά ως εδώ! Νομίζω…
1 Τα σχόλια σας εδώ!:
Φτου! Δεν μου 'κατσε η Ολλανδία...
Αν, βέβαια, πέσει πάνω στην Ιταλία στη συνέχεια, θα ζοριστεί... πιο πολύ από μένα!
Σαφώς!
Δημοσίευση σχολίου