Βρυκόλακες

Πρωί στην Αθήνα. Η Αμφιθέας πηγμένη μέχρι τα μπούνια κι εγώ να σκέφτομαι ότι πάλι θα ΄χει καμιά στάση το Metro και βρήκαν ευκαιρία τα μποκλούκια να πάρουν τις σκουπιδιάρ… εχμμμ… τ’ αμάξια τους και να βγουν «καροτσάδα» στο δρόμο. Πήρα στο γραφείο να ειδοποιήσω ότι με κόβω με καμιά ώρα καθυστέρηση. Κι άλλοι… θαμώνες του ίδιου λεωφορείου άρχισαν τα τηλέφωνα. Ακούω τη διπλανή να μιλάει για κάποια βόμβα που έσκασε. Πρώτη σκέψη: μπας και κα’νας πιτσιρικάς με κα’να κομμάτι C-4 το ‘σκασε απ’ τη μάνα του. Έλεγχος στο σπίτι: όχι ο δικός μου. Άλλωστε ο Παναγιωτάκης δεν είναι σαν το γέρο του – είναι καλό παιδί. Δεν λείπει κανένα κομμάτι απ’ τη δικιά μου ντουλάπα. Βρε να πάρει, λέω… Ποιος τρίβολος τότε?
Μετά μαθαίνουμε (κι επιβεβαιώνουμε όταν βγαίνουμε Συγγρού) ότι η βόμβα έσκασε στις Μούσες. Το μυαλό μου πάει στον «πόλεμο των νονών» της Συγγρού. Άλλωστε, δεν πάει πολύς καιρός που συνελήφθη ο λιμενικός τον οποίον ο «Καραμέλας» έβαλε να σκοτώσει το «Μούσα». Άιντε πάλι τα ίδια, λέω. Την πρώτη φορά έβαλε ένα «παλικαράκι-της-πιάτσας» να κάνει τη δουλειά. Τώρα φαίνεται ότι θα ‘βαλε κα’ναν αλλοδαπό-της-π@#τσας για το ίδιο πράγμα, κι ο βλάκας θα πήρε κα’να stick Semtex κι όποιον πάρει ο διάτανος. Και τα μποκλούκια με τις σκουπιδιάρ… εχμμμ… με τα κάρα μαζί....
Πάντως, βλέπω ότι τα «γλέντια» των νυκτόβιων άρχισαν να «χύνονται» και κατά μέρα μεριά. Και ξέρετε όλοι τι παθαίνουν οι βρυκόλακες αν ξεμείνουν έξω τη μέρα. Check – mate! Γιατί κι εγώ έκανα βρυκόλακας (σε… άλλο «μαγαζί») και ξέρω μια σοφία που θα προσφέρω αφιλοκερδώς στους χαντούμηδες που δεν έχουν «πρέφα»: Προσέχτε κοπέλια, γιατί ναι μεν Η ΝΥΧΤΑ ΚΡΥΒΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ…ΑΛΛΑ Η ΜΕΡΑ ΚΡΥΒΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ!!!
Capisce?