ΑΣ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΧΑΜΟΥ ΡΕ!

Ενδιαφέρον το άρθρο του «Παρατηρητή» σχετικά με το χρυσό:
Πολύ σωστά, ο κ. Λαμπάκης λέει ότι οι ερωτήσεις θα έπρεπε να είναι οι εξής:
«Θέλετε ν’ αναπτυχθεί μια τέτοια οικονομική δράση που αντιστοιχεί στην επένδυση εξόρυξης χρυσού στην περιοχή σας, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία που γνωρίζετε από κάθε κατεύθυνση, από όπου κι αν προέρχονται;»
Και το απόλυτα ξερό:
«Θέλετε τα χρυσωρυχεία;»»
Θα ρίξω κι εγώ μια ιδέα:
Γιατί δε ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΖΟΝΤΑΙ οι κάτοικοι της Θράκης να εξορύξουν το χρυσό? ΚΑΙ τα οφέλη από το μέταλλο θα έχουν ΚΑΙ δε θα ανταλλάξουν το χρυσό τους με «καθρεφτάκια και χάντρες» ως «ιθαγενείς». ΚΑΙ θα το κάνουν με πλήρη γνώση και αποδοχή των αρνητικών συνεπειών.
Και ας αφήσουν μερικοί «ξένοι» κατά μέρος τους ισχυρισμούς ότι έχουν τα δικαιώματα. Ποιος τους τα ‘δωσε? Μόνο Θράκες θα μπορούσαν και δεν το έκαναν. Όπως και κανείς δε μπορεί να δώσει την Παραλία Οφρυνίου στη Μονή Βατοπαιδίου. Μπορεί, βέβαια, να νομίζει ότι την έδωσε (όπως κι οι παπάδες). Αλλά έχει και… κάλπικα νομίσματα!!!
Τα πλεονεκτήματα από ένα Θρακικό Συνεταιρισμό? Πολλά!
1. Ο χρυσός θα πλουτίσει πολλούς κατοίκους της περιοχής (ή σωστότερα «ικανό αριθμό» κατοίκων της περιοχής) και την ίδια την περιοχή. Δε θα πλουτίσει μόνο λίγους επιχειρηματίες και τις εταιρίες τους.
2. Το τι θα κάνουμε ΕΜΕΙΣ στον τόπο μας, ακόμη κι αν αυτό λέγεται «περιβαλλοντική βλάβη», είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ μας δουλειά!!! Γιατί, άλλο να σου τρακάρει ο γείτονας το αυτοκίνητο κι άλλο να τρακάρεις μόνος σου! Κι αν δεν το καταλάβει κανείς τώρα, θα το καταλάβει όταν αρχίσει να... βρέχει dum-dum! Ναι?
3. Οι Θρακιώτες «πονάνε» τη Θράκη κι ότι κάνουν θα το κάνουν αργά-αργά, μελετώντας προσεκτικά τις συνέπειες και λαμβάνοντας έως και ΥΠΟΧΟΝΔΡΙΑ μέτρα ασφαλείας. Ο ξένος ΔΕΝ θα νοιαστεί για τίποτε παρά για να πλουτίσει. Και θα προσπαθήσει να τα γ@#%σει όλα, μέχρι –βεβαίως– να τον γ@#%σουμε εμείς (αλλά τότε θα είναι κομματάκι αργά για οτιδήποτε άλλο παρά απλή ηθική και… σαρκική ικανοποίηση).
4. Τα αντισταθμιστικά οφέλη θα είναι… «χρυσά» (στην κυριολεξία) αν οι Θράκες κατέχουν το χρυσό και μικρά αν το δώσουν σε αλλοδαπούς κρετίνους εξ Αθηνών για να πάρουν τις –πάντα άχρηστες κι φτηνιάρικες– «χάντρες» τους.
Η απάντηση, λοιπόν, στην ερώτησή του κ. Λαμπάκη πρέπει να είναι:
ΘΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΒΟΗΘΕΙΑ!
Αν και όποτε εξορυχθεί, θα γίνει (ολοσχερώς, μερικώς ή καθόλου!) από εμάς.
Και δεν πρέπει ο Θράξ να «μασά», επειδή κάποιος μαλακοπίτωρ πολιτικάντουρας, κάποτε, έδωσε δικαιώματα που δεν του ανήκαν σε μια εταιρία που δεν της ανήκουν. Εγώ, κοντολογίς, λέω τούτο:
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΠΑΤΕ ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΣΑΣ ΓΙΑΤΙ – ΑΣΧΕΤΩΣ ΤΙ ΤΣΑΜΠΟΥΝΑΝΕ ΤΑ ΚΙΤΑΠΙΑ – ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΣ ΣΑΣ!!! ΚΑΙ ΜΗ ΔΩΣΕΤΕ ΔΕΚΑΡΑ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΞΕΝΟ, ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΚΛΑΝΕΙ Ο Κ@ΛΟΣ ΤΟΥ «ΦΕΡΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΜΠΑΡΜΠΑ»!
Κι αν αυτό είναι κομμουνισμός, υποθέτω πως μόλις έγινα… κομμουνιστής!
Τι να καυχηθώ τώρα… Δεν πάω να… σκάψω στην αυλή μου καλύτερα?