ΔΕΗ...ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΒΡΟΥ

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ, ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΤΗΣ ΔΕΗ ΣΤΟΝ ΒΟΡΕΙΟ ΕΒΡΟ.

Σιναπίδης Στέφανος

Μέλος Οικολογικής Εταιρείας Έβρου

Παράρτημα Διδυμοτείχου

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Κόσμος του Επενδυτή», στο τελικό στάδιο βρίσκονται οι συζητήσεις για συμμετοχή της ελληνικής επιχείρησης στο πρόγραμμα δημιουργίας μονάδων πυρηνικής σχάσης στο εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής με πυρηνική ενέργεια που κατασκευάζεται στο Μπέλενε της Βουλγαρίας.
Ειδικότερα το άρθρο αναφέρει τα παρακάτω ενδιαφέροντα και άξια προσοχής για την περιοχή μας.
«Παρά τις ανεπίσημες δημοσιογραφικές πληροφορίες, η αναφορά του βουλγαρικού πρακτορείου Novonite σύμφωνα με την οποία ο Βούλγαρος πρόεδρος κ. Παρβάνοφ φέρεται να εκφράζει την άποψη ότι υπάρχουν οι συνθήκες για διάλογο ανάμεσα στην Βουλγαρία και την Ελλάδα για μία πιθανή επενδυτική συνεργασία στην «σφαίρα της εφαρμοσμένης πυρηνικής ενέργειας», δίνει σε αυτές τις δημοσιογραφικές πηγές περισσότερη επίσημη υπόσταση, σχεδόν βεβαιότητα.
Αξίζει οπωσδήποτε να αναφερθεί και ένα ακόμα στοιχείο: σοβαρό ρόλο στο πυρηνικό project του Μπέλενε, κατέχοντας το 49% του NPP Belene διαδραματίζει η γερμανική RWE η οποία ως γνωστόν είναι συνέταιρος της ΔΕΗ στην αλβανική αγορά όπου σχεδιάζεται η εγκατάσταση μεγάλης λιθανθρακικής μονάδας.
Οι δύο εταιρείες συνεργάζονται επίσης στην διεκδίκηση των λιγνιτικών κοιτασμάτων στο Κόσσοβο. Η RWE είναι η εταιρεία με την οποία ο διοικητής της ΔΕΗ προωθούσε την υπογραφή μνημονίου για την κατασκευή μονάδων λιθάνθρακα στην Βόρεια Ελλάδα ( Θράκη) αλλά και για την ευρύτερη γκάμα συνεργασίας, προοπτική που ξεσήκωσε μεγάλες αντιδράσεις.
Εκείνο που φαίνεται ότι επιδιώκει η ΔΕΗ είναι να συμμετάσχει με ένα ποσοστό στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας που κατασκευάζει και θα εκμεταλλεύεται τους σταθμούς του πυρηνικού εργοστασίου που κατασκευάζεται στο Μπέλενε , γεγονός που θα της εξασφάλιζε σημαντικά πλεονεκτήματα και κυρίως πρόσβαση στο παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο επιπλέον δεν λογαριάζεται στα δικαιώματα ρύπων.
Η πάντα υπαρκτή πιθανότητα ατυχήματος, το άλυτο μέχρι σήμερα πρόβλημα διαχείρισης πυρηνικών αποβλήτων, αλλά και ειδικού τύπου προβλήματα όπως η γεωπολιτική ρευστότητα και αστάθεια, και η σεισμικότητα, αποτελούν λόγους ανησυχίας ακόμα και όταν τα πυρηνικά εργοστάσια δεν είναι εγκατεστημένα στην χώρα μας αλλά στην ευρύτερη περιοχή υποστηρίζει το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο της Μεσογείου.»
Τα παραπάνω βέβαια δεν λαμβάνονται υπόψη από τους ιθύνοντες της ΔΕΗ και της πολιτείας.
Όπως είναι γνωστό στους κατοίκους του Έβρου, το πυρηνικό εργοστάσιο στο Μπέλενε της Βουλγαρίας στο οποίο σχεδιάζει να συμμετέχει η ΔΕΗ, όταν λειτουργήσει, είναι προγραμματισμένο να διοχετεύει τα ραδιενεργά απόβλητά του στον ποταμό Έβρο.
Έτσι από την μεριά η «κοινωφελής» Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ενδιαφέρεται να αυξήσει τα κέρδη της συμμετέχοντας έστω και έμμεσα στην λειτουργία ενός πυρηνικού εργοστασίου κοντά στο Νομό Έβρου με άμεσο αποτέλεσμα την ρύπανση του ποταμού μας, από την άλλη όμως αδιαφορεί παντελώς για τους πολίτες του Βορείου Έβρου πραγματοποιώντας την σταδιακή απαξίωση και κλείσιμο των υποκαταστημάτων της ΔΕΗ σε Σουφλί, Διδυμότειχο και Ορεστιάδα.
Αυτό και αν δεν αποτελεί πραγματική εθνική στρατηγική μίας Δημόσιας Επιχείρησης και ενός Υπουργείου Ανάπτυξης που είναι ο άμεσος προϊστάμενος της ΔΕΗ.
Μήπως τελικά τα “golden boys” χαράζουν την εθνική πολιτική μας, μόνο με γνώμονα τα οικονομικά κριτήρια αδιαφορώντας παντελώς για το έμψυχο δυναμικό που υπερασπίζεται σύνορα.
Το «τσουνάμι» των ρυπογόνων δραστηριοτήτων (Μπέλενε, πετρελαιαγωγός…) οσονούπω αρχίζει να επελαύνει στον Νομό Έβρου μέσα στο 2010, πράγμα το οποίο θα οδηγήσει σε υποβάθμιση και θα ακυρώσει άλλες μορφές βιώσιμης ανάπτυξης (τουρισμός, πολιτισμός, περιβάλλον) στην περιοχής μας.
Από την άλλη αντί να διεκδικούμε ως τοπικές συγκροτημένες κοινωνίες ανταποδοτικά οφέλη (φυσικό αέριο, φθηνότερο πετρέλαιο θέρμανσης, φθηνότερα καύσιμα, φθηνότερο ηλεκτρικό ρεύμα, καλύτερες υπηρεσίες…) παραμένουμε αδρανείς και δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τον σταδιακό βιασμό του ζωτικού μας χώρου και των εισοδημάτων μας.
Ως πότε άραγε θα συμπεριφερόμαστε ως τοπικές κοινωνίες σαν «καγκουρώ» ζώντας συνεχώς φοβισμένοι στον μάρσιπο του συστήματος παραμένοντας αδρανείς σε αυτά που σχεδιάζονται ερήμην μας, χωρίς εμάς;
Ως πότε το σύστημα των“golden boys” θα επιβάλλει συνεχώς την γραμμή του και τα «ήθη» του, για την ικανοποίηση του συμφέροντος των «ολίγων», και δεν θα έχει καμία σχέση με την ανάπτυξη και την προοπτική του Νομού Έβρου και των συμπολιτών μας;
Ως πότε θα βλέπουμε τον τόπο μας να ψυχορραγεί και αντί για να αντιδρούμε με πολιτικά όπλα θα πιάνουμε το «προσευχητάρι» και θα προσευχόμαστε να μην «πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας» και « το νέο Τσερνομπίλ στα νερά μας»;
Ως πότε η απογοήτευση και η αγανάκτηση μας για τα τεκταινόμενα στην περιοχή μας θα εκτονώνεται μόνο λεκτικά στα καφενεία και δεν θα μετασχηματίζεται σε άμεση αντίδραση για το συμφέρον του Νομού Έβρου των πόλεων και των χωριών μας;