ΠΕΔΙΟ ΒΟΛΗΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ=ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΕΒΡΟΥ

« Τα ζητήματα εθνικής ωφέλειας πρέπει να ρυθμίζονται μόνο κεντρικά ή είναι απαραίτητη η συναίνεση των τοπικών κοινωνιών;»

Σιναπίδης Στέφανος

http://sinapidistef.blogspot.com

Μέλος Οικολογικής Εταιρείας Έβρου

Παράρτημα Διδυμοτείχου

Συνεδρίασε το Νομαρχιακό Συμβούλιο Έβρου στις 7/1/2008 στο Διδυμότειχο με μοναδικό θέμα την επέκταση του Πεδίου Βολής «Ψηλός Στάλος». Η ομόφωνη απόφαση που πάρθηκε ήταν συμπαράσταση στην αγωνία και στην βούληση των 30.000 κατοίκων και φορέων της Επαρχίας Διδ/χου για την μελλοντική απομάκρυνση του Πεδίου Βολής.
Η απαξιωτική και σπασμωδική απάντηση του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας αποδεικνύει ότι οι αγώνες και οι κραυγές των κατοίκων αρχίζουν να εισακούονται. Κάποιοι αρχίζουν πλέον να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους «ιθαγενείς» του Νομού Έβρου και της Επαρχίας Διδ/χου και να αντιλαμβάνονται πως η λογική του «αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν» που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια για την περιοχή μας από την πολιτική ηγεσία, έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Χρειάζεται προσοχή βέβαια, γιατί κάποιοι πιστεύουν ακόμα, πως μπορούν να σύρουν σε διαπραγματεύσεις και διπλωματικούς ελιγμούς τους «χωριάτες» της περιοχής και με πρόχειρες έγγραφες ανακοινώσεις (τύπου FAX από το ΥΕΘΑ) να μας «τουμπάρουν» όλους και να μας πείσουν ότι θα επιλυθεί το πρόβλημα «εν ευθέτω χρόνο», ούτως ειπείν να παγιωθεί το status quo, διαμέσου της αναβολής και της καθυστέρησης, ναρκώνοντας συνειδήσεις και προσβλέποντας στην κόπωση των κατοίκων, μιας και είναι γνωστό στους «παροικούντες εν Αθήναις» πως οι Εβρίτες του Διδυμοτείχου είναι ευάλωτοι και δεν φημίζονται για τους μακροχρόνιους αγώνες τους.

Ουσιαστικά κάποιοι λένε ότι θα ικανοποιήσουμε τυπικά τα αιτήματα σας στα χαρτιά, με την μη απαλλοτρίωση των εκτάσεων, αλλά ουσιαστικά το πεδίο βολής θα συνεχίζει να λειτουργεί, έστω προσωρινά…, για εθνικούς λόγους, μέχρις ότου εξευρεθεί άλλος χώρος. Αλλά στην Ελλάδα είναι γνωστή η ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Η πραγματική διάσταση για το Πεδίο Βολής είναι ταυτόσημη με την αντίστοιχη του προβλήματος των χρυσωρυχείων στον Νότιο Έβρο, αλλά και με άλλα αντίστοιχα προβλήματα τοπικών κοινωνιών ανά την Ελληνική επικράτεια, και συνοψίζεται στην εξής ερώτηση:
« Τα ζητήματα εθνικής ωφέλειας πρέπει να ρυθμίζονται μόνο κεντρικά ή είναι απαραίτητη η συναίνεση των τοπικών κοινωνιών;»
Η γενίκευση αυτής της ερώτησης για όλη την Ελλάδα και η εξαγωγή της ορθής απάντησης πρέπει να είναι ο σηματοδότης των ενεργειών μας. Συγκεκριμένα για τον Νομό Έβρου η παραπάνω ερώτηση αποκρυσταλλώνεται ως εξής:

1) Το Ζήτημα της δήθεν «εθνικής ωφέλειας» των χρυσωρυχείων στον Νότιο Έβρο, πρέπει να προχωρήσει ακόμα και παρά την αντίρρηση της πλειοψηφίας των τοπικών κοινωνιών ή όχι;
2) Το Ζήτημα της δήθεν «εθνικής ασφάλειας» του Πεδίου Βολής στον Βόρειο Έβρο, πρέπει να προχωρήσει με κάθε θυσία ακόμα και παρά την αντίδραση των τοπικών κοινωνιών ή όχι;

Καταρχήν πρέπει να ορίσουμε την έννοια της εθνικής ωφέλειας, γιατί τα τελευταία χρόνια όπως και σήμερα, κάποιοι βαφτίζουν εθνική ωφέλεια τα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Έτσι είναι γνωστό πως η ανάπτυξη των χρυσωρυχείων Θράκης εξυπηρετεί κυρίως τα οικονομικά συμφέροντα ξένων επιχειρήσεων, και κατά αποκοπή κάποια συμφέροντα πολιτικών λόμπι που ενεργοποιούνται στα αντίστοιχα Υπουργεία. Από την άλλη βέβαια παραγνωρίζεται πλήρως το γεγονός ότι υποβαθμίζεται παντελώς η τοπική οικονομία και ορισμένες σημαντικές μορφές της (αλιεία ,τουρισμός) καταστρέφονται.
Επίσης είναι πολύ λιγότερο γνωστό πως αντίστοιχος είναι και ο ρόλος του Πεδίου Βολής της Επαρχίας Διδ/χου. Κάποια «παπαγαλάκια» με το αζημίωτο (πολιτικό ή οικονομικό)βοούν πως είναι θέμα εθνικής ασφάλειας η ύπαρξη του Πεδίου Βολής στην περιοχή μας και πως πρέπει να πραγματοποιηθεί ακόμα και αν χρειαστεί να θυσιαστεί όλη η πρωτογενής οικονομία και ποιότητα ζωής μίας ολόκληρης περιοχής 40.000 κατοίκων.

Έτσι λοιπόν πρέπει ο απλός κόσμος να πληροφορηθεί πως το ζήτημα της επέκτασης του πεδίου Βολής δεν εξυπηρετεί όπως λέγεται, εθνικό συμφέρον, αλλά εξυπηρετεί απλά και μόνο τα συμφέροντα ενός λόμπι (παρεπιδημούντων περί του ΥΕΘΑ) που εκμεταλλεύεται τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα προγράμματα προμηθειών αναλώσιμων βλημάτων και ιδίως των ληγμένων βλημάτων (συμβατικών ή μη) που προσφέρονται δωρεάν στις ένοπλες δυνάμεις, αλλά οι αμοιβές των μεσαζόντων για αυτά πραγματοποιούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Αυτό το αποδεικνύουν το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια το ΥΕΘΑ κλείνει και απενεργοποιεί Πεδία Βολής από διάφορα μέρη της Ελλάδας, όπου εκπαιδεύονταν οι κατά τόπους στρατιωτικές μονάδες και οι νεοσύλλεκτοι των κέντρων εκπαίδευσης, λόγω των αντιδράσεων των τοπικών κοινωνιών.
Έτσι σχεδιάζονται και κλείνουν τα Πεδία Βολής στο Λιτόχωρο, στην Κρανέα Ελασσόνας στο Πετροχώρι Ξάνθης , ενώ έχουν κλείσει ήδη στο Μάλεμε Χανίων το 2005 και στην Σχίζα Μεσσηνίας το2006. Επομένως όλη η δραστηριότητα όχλησης και περιβαλλοντικής τοξίκωσης μετακομίζει σταδιακά στον «βολικό-αφελή» Κεντρικό Έβρο.
Από την μία λοιπόν κάποιοι δήθεν πατριώτες, απομακρύνουν το προσωπικό και υποβαθμίζουν τις μονάδες του Νομού Έβρου από έμψυχο υλικό, (όπως απομάκρυναν εν μία νυκτί και τα τρία κέντρα νεοσύλλεκτων που σαν διάττοντες αστέρες «ήρθον είδον και απήλθον»), από την άλλη όμως υπογείως έχουν ενεργοποιήσει το Πεδίο Βολής Διδυμοτείχου-χωματερή για τις μονάδες όλης της Βόρειας Ελλάδας.
1)Ποιοι λόγοι εθνικής ωφέλειας επιτρέπουν έναν πλήρη απορφανισμό του ακριτικού Έβρου από το έμψυχο υλικό των στρατιωτικών μονάδων από την μία και από την άλλη επιτρέπουν τα κέντρα εκπαίδευσης να είναι μακριά από τα σύνορα.;
2)Ποιοι οικονομικοί εθνικοί λόγοι επιτρέπουν να μετακινούνται στρατιωτικές μονάδες και τεθωρακισμένα από όλη την Βόρεια Ελλάδα για να κάνουν Βολές στο Διδυμότειχο δαπανώντα τεράστια ποσά σε καύσιμα και όχι να ασκούνται κατά τόπους όπως γίνεται μέχρι σήμερα;
Εμείς πιστεύουμε πως τα δύο θέματα των χρυσωρυχείων και του Πεδίου Βολής πρέπει να εξισωθούν στην συνείδηση των Εβριτών ως όψεις του ίδιου νομίσματος.
Οι προτάσεις για κίβδηλες επενδύσεις δήθεν για εθνικούς λόγους ωφέλειας ή ύψιστης ασφάλειας όταν συγκρούονται με την τοπική βούληση και αντιτίθενται στην καθολική τοπική κοινωνική συναίνεση πρέπει να επιστρέφουν στους παραλήπτες τους.
Αν παρατηρήσετε τον χάρτη του Νομού Έβρου θα δείτε πως το Πεδίο Βολής σφίγγει σαν βρόχο-θηλιά τον γεωγραφικό «λαιμό» του Νομού Έβρου. Αν όμως στραγγαλιστεί η οικονομία της περιοχής και ερημωθεί η ενδοχώρα, θα έρθει σαν ντόμινο και η σειρά των υπολοίπων περιοχών.
Δεν πρέπει όμως η κεντρική πολιτική ηγεσία να ξεχνά το παρακάτω θεώρημα:
Όταν πεπαλαιωμένες αντιλήψεις και πρακτικές που εκπορεύονται από φθαρμένους μηχανισμούς ή ιδιοτελή λόμπι , μετατρέπονται σε βρόχο-θηλιά μιας τοπικής κοινωνίας ή μιας πόλης , το συλλογικό ένστικτο αυτοσυντήρησης των κατοίκων εξεγείρεται και κινητοποιεί νέες υγιείς δυνάμεις , οδηγώντας τότε την περιοχή σε αλλαγή σκηνικού και προσώπων με άλλα πρόσωπα τα οποία υπερασπίζονται βιώσιμες μορφές ανάπτυξης και φιλοτοπικής πολιτικής.

Ζητούμε άμεση οριστική απομάκρυνση του Πεδίου Βολής Διδυμοτείχου και επιστροφή στην προτεραία κατάσταση εκπαίδευσης των τοπικών στρατιωτικών μονάδων, της περιόδου προ του έτους 1998.