ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ

ΤΑ«ΤΥΜΠΑΝΑ»ΤΟΥ ΕΚΤΟΥΡΚΙΣΜΟΥ
ΧΤΥΠΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ.

Σιναπίδης Στέφανος

http://sinapidistef.blogspot.com

Οι παρακάτω διαπιστώσεις δεν αποτελούν δείγματα ρατσισμού, ούτε εθνικισμού ή πατριδοκαπηλίας, ούτε φυσικά αποτελούν κινδυνολογία. Πηγάζουν μονάχα από το φυσικό ένστικτο της αυτοσυντήρησης για τον τόπο που γεννηθήκαμε και ζούμε.

Μεγάλη ανησυχία προκαλούν τον τελευταίο καιρό στην πόλη του Διδυμοτείχου, οι συντονισμένες και ύπουλες προσπάθειες παραγόντων του Τουρκικού Προξενείου, που προσπαθούν να παρασύρουν στην αγκαλιά τους, και τους γηγενείς κατσίβελους-Ρομά του Διδυμοτείχου, με την βοήθεια υλικών ανταλλαγμάτων και υποσχέσεων προστασίας .
Αφού έχει εξασφαλισθεί εδώ και καιρό η τηλεοπτική τουρκική προπαγάνδα μέσω των εκατοντάδων δορυφορικών «πιάτων», που έχουν εγκατασταθεί στα σπίτια των γηγενών Ρομά, (ακόμα και τα λυόμενα, έχουν δορυφορικά «πιάτα» ενώ δεν έχουν ύδρευση και αποχέτευση), τελευταία έχει ξεκινήσει και η άμεση προπαγάνδα με τις συχνές επισκέψεις και κατηχήσεις στο μικρό Τζαμί της πόλης, όπου συγκεντρώσεις δεν γίνονται μόνο, για καθαρά θρησκευτικούς λόγους.
Tο Τουρκικό Προξενείο ελπίζει να ακολουθήσει και στο Διδυμότειχο ( με τους γηγενείς κατσίβελους) την ίδια πετυχημένη πολιτική εκτουρκισμού, που ασκεί τα τελευταία χρόνια στον ορεινό όγκο του Δερείου με τους Πομάκους.
Δηλαδή, όσοι Πομάκοι δηλώνουν Τούρκοι και συντάσσονται με τις απαιτήσεις και τις επιταγές του Τουρκικού Προξενείου, δέχονται χρηματικές διευκολύνσεις για την αγορά ακίνητων και κτημάτων στην εν λόγω περιοχή ενώ απολαμβάνουν και άλλων προνομίων.
Έτσι λοιπόν παρατηρείται σημαντική και ανεξέλεγκτη ανοικοδόμηση τα τελευταία χρόνια στην περιοχή του Δερείου με πολλαπλά κέρδη για τον ντόπιο Κατασκευαστικό Τομέα με τις ισχυρές οικονομικές ενέσεις της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής μέσω του Προξενείου.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ενίσχυσης του τουρκικού αισθήματος μερικών υποταγμένων-εξαγορασμένων Πομάκων, εντάσσεται η πληθώρα επισκέψεων πολλών Τούρκων αξιωματούχων το πρόσφατο καλοκαίρι.

Να θυμίσουμε την επίσκεψη 50 Τούρκων βουλευτών για το μνημόσυνο του Σαδίκ, την αντίστοιχη παρουσία άλλων βουλευτών στην Γιορτή του «Χίλια» με τις προκλητικές δηλώσεις τους, ακόμα και την διαμάχη-κυνηγητό του Τουρκικού Προξενείου προς τη δασκάλα του Μεγάλου Δερείου, Χαρά Νικοπούλου.
Να θυμίσουμε ότι την τελευταία συγκέντρωση –«Ιερά εξέταση» στην πλατεία του χωριού, όπου μαινόμενοι και χειραγωγούμενοι πολίτες απαιτούσαν την απομάκρυνση της δασκάλας, την κάλυπτε τηλεοπτικά το τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι TRT.
Ο ίδιος μηχανισμός προσέλκυσης-εκτουρκισμού των ντόπιων κατσίβελων –Ρομά, επιχειρείται και στο Διδυμότειχο. Το δέλεαρ για τους φτωχούς μουσουλμάνους συμπολίτες μας, είναι οι χρηματικές διευκολύνσεις, η οικονομική υποστήριξη για τα τρέχοντα έξοδα επιβίωσης, η προστασία από κάθε είδους παραβάσεις (π.χ.από τους αστυνομικούς του Διδυμοτείχου που αναγκάζονται να κάνουν τα στραβά μάτια σε τροχαίες παρανομίες, διπλώματα οδήγησης που ελάχιστοι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας διαθέτουν, όλοι όμως κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα κ.λ.π.) και τελευταία, η υπόσχεση οικονομικής ενίσχυσης για την αγορά ακινήτων δηλ. μόνιμων κατοικιών εντός του ιστού της πόλης.
Με το πρόσχημα των ευρωπαϊκών κονδυλίων για την στήριξη και αποκατάσταση των κοινωνικά ευπαθών ομάδων-Ρομά, στην περιοχή του Βορείου Έβρου, το Τούρκικο Προξενείο επιχειρεί με πλάγιους τρόπους σε δαιδαλώδεις διαδρόμους, να εξασφαλίσει ουσιαστικά όσο το δυνατόν περισσότερη ακίνητη περιουσία εντός των πόλεων και του Βόρειου Έβρου (Διδυμότειχο) σε εκλεκτούς υποτακτικούς των κελευσμάτων του, που πολλοί από εμάς φοβούνται ότι θα αποτελέσουν μία εν δυνάμει «Πέμπτη φάλαγγα» για την Θράκη.
Μέσα στα πλαίσια αυτά με πρόσχημα την αποκατάσταση των ντόπιων ευπαθών κοινωνικών ομάδων, που διαμένουν σε λυόμενα, πιθανόν εντάσσεται και η προσπάθεια εύρεσης άδειων οικοδομήσιμων χώρων εντός της πόλης του Διδυμοτείχου για ανέγερση κατοικιών.

Ερώτηση:
Η τελευταία εθιμοτυπική επίσκεψη αποχώρησης του Τούρκου Πρόξενου Αχμέτ Ριζά Ντεμιρέρ, στο Διδυμότειχο την Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008, πέρα από την επαφή του με τα Οθωμανικά Μνημεία της πόλης, δηλ. το Τέμενος του Βαγιαζήτ, το Μαυσωλείο του Ουρούτς Πασά , μήπως ήταν ένα είδος κατόπτευσης της πόλης και ιδίως των παραποτάμιων αστικών περιοχών του Ερυθροποτάμου, για τον ιδανικότερο χώρο επένδυσης του Τουρκικού Προξενείου σε ακίνητη περιουσία μέσω των παραπάνω μηχανισμών (αποκατάστασης των ευπαθών ομάδων);;;
Σε όλη αυτή την προσπάθεια εκτουρκισμού που ολοκληρώνεται εν μέρει στον ορεινό όγκο του Δερείου και προχωρά αργά αλλά σταθερά και στο Διδυμότειχο, παρατηρείται μία πλήρης αδράνεια του ελληνικού κράτους και παντελής έλλειψη επιχειρησιακού σχεδίου.
Αντίθετα αφήνεται ανενόχλητος ο κάθε φλύαρος τοπικός παράγοντας (με προσωπικά ανταλλάγματα ή άλλου είδους ατομικές διευκολύνσεις) να εξασκεί ερασιτεχνικά και ασύστολα υποβαθμισμένη εξωτερική πολιτική, πιστεύοντας ότι προσφέρει σημαντικές εθνικές υπηρεσίες και ότι γνωρίζει τα τεκταινόμενα καλύτερα από οποιονδήποτε.
Στην πραγματικότητα βέβαια δεν γνωρίζει ότι απλά και μόνο, αντιπροσωπεύει «την βλακεία του πιονιού που νομίζει ότι ηγεμονεύει, σε μια σημαδεμένη παρτίδα Σκακιού όπου άλλοι κινούν τα νήματα».

Η τοπική κοινωνία του Διδυμότειχου και οι επικεφαλής της δεν αντιδρούν, γιατί έχουν όλα τα γνωρίσματα της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας της Περιφέρειας. Μία παρακμή διαπερνά όλο το σώμα της τοπικής κοινωνίας και αυτό εκδηλώνεται σε κάθε σημαντικό τοπικό γεγονός, όπως το πρόσφατο του εκτουρκισμού των γηγενών μουσουλμάνων.
Από τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τον κόσμο και τη ζωή μέχρι τον τρόπο με τον οποίο τοποθετεί τον εαυτό της στον τόπο και στην Ιστορία , η τοπική κοινωνία του Διδυμοτείχου, το μόνο που φαντασιώνεται είναι η άπληστη συσσώρευση χρημάτων ανεξαρτήτως τιμήματος.

Δυστυχώς όμως κάποτε η συλλογική εκούσια τύφλωση, ο στρουθοκαμηλισμός και ο ωχαδερφισμός οδηγούν αργά –αργά στον συλλογικό αφανισμό.