“WAG THE DOG II: KARADZIC FIGHTS BACK!”

Ενδιαφέρον άρθρο σημερινής έκδοσης:
«Στο πλευρό του Ράντοβαν Κάρατζιτς τάσσεται ο Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων και ζητά τα εχέγγυα των διεθνών Οργανισμών, ώστε να υπάρξει δίκαιη δίκη κι όχι δίκη σκοπιμοτήτων.

Οπως έγινε γνωστό χθες, το διοικητικό συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων σε έκτακτη συνεδρίασή του ασχολήθηκε με το συγκεκριμένο θέμα και αποφάσισε τα παρακάτω:

- Ομάδα δικηγόρων του Συλλόγου θα επισκεφθεί τον κρατούμενο, στις φυλακές όπου κρατείται, για ν' απαιτήσει από τους διεθνείς Οργανισμούς την εξασφάλιση δίκαιης δίκης. Προσφέρεται μάλιστα να τον υπερασπιστεί δωρεάν εφ' όσον βεβαίως και ο ίδιος το επιθυμεί.

- Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητούν οι δικηγόροι των Χανίων, να τον κρίνει μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας με αντικειμενικά κριτήρια και να μην επηρεαστεί από πολιτικές σκοπιμότητες και παρεμβάσεις.

- Ζητά απ' τον ΟΗΕ την ίση αντιμετώπιση όλων των κατηγορουμένων για τα αδικήματα που διαπράττουν σε όλες τις χώρες του κόσμου χωρίς διακρίσεις μέσα στο πλαίσιο του διεθνούς Δικαίου και του νομικού πολιτισμού.»
Μπράβο που – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! – μία ομάδα Ελλήνων αξιώνει να πάρει το μέρος του Κάρατζιτς, το οποίο δεν πήρε το ΥΠΕΞ, εφόσον ΔΕΝ ΣΚΑΜΠΑΖΕΙ «ΓΡΙ» ούτε από ιστορία, ούτε από… εξωτερική πολιτική! Η κ. ΥΠΕΞ, το μόνον που ξέρει είναι να περιφέρει το μπόι της από κάμερα σε κάμερα και να εκτίθεται εκστομίζοντας αρλούμπες ολκής και μεγάλου βεληνεκούς.

Σε άλλο ενδιαφέρον δημοσίευμα δε, διαβάζουμε:

«Σε μία σημαντική αποκάλυψη προχώρησε ο πρώην ηγέτης των Σερβοβόσνιων, Ράντοβαν Κάρατζιτς, λίγο πριν τη μεταφορά του στη Χάγη, όπως μετέδωσε η σερβική κρατική τηλεόραση.
Συγκεκριμένα, ο κ. Κάρατζιτς ανέφερε στον Γενικό Εισαγγελέα, που συναντήθηκε μαζί του στις φυλακές του Βελιγραδίου, ότι το 1996 ο Ρίτσαρντ Χόλμπουργκ, τότε υφυπουργός των Η.Π.Α., του υποσχέθηκε ότι δεν θα διωχθεί ποινικά από το δικαστήριο της Χάγης, εάν αποχωρήσει από την πολιτική και εγκαταλείψει τον δημόσιο βίο.
Προς επίρρωση των λόγων του Κάρατζιτς έσπευσε και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, Άλεξα Μπούχα, ο οποίος δήλωσε: «Η συμφωνία αυτή επετεύχθη τον Ιούνιο του 1996. Ήμουν εκεί. Όταν ολοκληρώθηκε η συνάντηση, ο Χόλμπουργκ μου επιβεβαίωσε ότι επιτεύχθηκε συμφωνία για την ατιμωρησία του Κάρατζιτς και μου έδειξε το σχετικό έγγραφο που υπέγραψαν». Ο κ. Μπούχα, μάλιστα, προσέθεσε ότι έναν χρόνο αργότερα η σχετική συμφωνία επιβεβαιώθηκε και από την τότε Αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών, Μαντλίν Ολμπράιτ.
Από την πλευρά του, ο Ρίτσαρντ Χόλμπουργκ διέυψευσε -όπως αναμενόταν- την αποκάλυψη, με δήλωσή του σε βοσνιακή εφημερίδα. «Όλα αυτά είναι προϊόν φαντασίας, θα ήταν ανήθικο και παράνομο να έχει συμβεί κάτι τέτοιο», ανέφερε ο κ. Χόλμπουργκ, προσθέτοντας, πάντως, “κάποιος του έδειξε ένα τέτοιο πλαστό έγγραφο”.»

Αν το παραπάνω αληθεύει, η “φιλενάδα” μου η Condoleezza καλά θα κάνει να επιληφθεί του θέματος και να εξετάσει τη γνησιότητα της επιστολής (αν και εφόσον αυτή υφίσταται και παραδοθεί) και να μη βασιστεί απλά στο λόγο των κρετίνων και μικροαπατεώνων Δημοκρατικών κ.κ. Holbrook και Albright (ή… “All-but-bright” – δηλ. “Κάθε-άλλο-παρά-έξυπνη” – όπως την αποκαλώ εγώ).
Αυτή η ιστορία βρωμάει απ’ το κεφάλι του… ψαριού (Clinton). Και περισσότερο απ’ το… “κάτω”, παρά απ’ το “πάνω”. Κάτι σαν “Walk the Dog” δηλαδή, αλλά με τον Clinton αντί του Belson (που έπαιζε τον Πρόεδρο στη σχετική σάτιρα – αυτών των γεγονότων πακριβώς – του Levinson). Κι αν η Leezza επιληφθεί αναλόγως, βλέπω τον… “Bασιλάκη” με περισσότερα από ένα απ’ τα… πούρα που έκαναν διάσημη τη Monica και ΟΧΙ κάτω απ’ τη μασχάλη του!!!
Παρακολουθούμε το… sequel της ταινίας, με τους original (ξανά) πρωταγωνιστές…