ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΔΗΜΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 2010.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΣΤΙΣ 22/11/2009)
ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΔΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Κυρίες και κύριοι
(Στην τοποθέτησή μου θα αναφερθώ κυρίως στο πώς μπορούμε, να κερδίσουμε τις εκλογές του 2010 στον νύν ή στον διευρυμένο Καποδιστριακό Δήμο Διδυμοτείχου που θα προκύψει, ενάντια όμως, στην σημερινή δημοτική εξουσία που έχει κουράσει τους συμπολίτες μας).
Χαιρετίζω με ιδιαίτερη συγκίνηση την σημερινή συγκέντρωση που θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω λόγω της μαζικότητας, της δυναμικότητας και της πολυσυλλεκτικότητας που παρουσιάζει, ως ένα συνέδριο της ενωμένης αντιπολίτευσης του ευρύτερου Δήμου Διδυμοτείχου, για να είμαστε μέσα στο πνεύμα των καιρών.
Αναρωτιούνται πολλοί ποιός συγκάλεσε αυτήν την συγκέντρωση. Η απάντηση είναι απλή. Αυτός που συγκάλεσε την σημερινή συγκέντρωση δεν είναι ένα πρόσωπο, δεν είναι μία ομάδα, δεν είναι μία παράταξη, αλλά είναι η παλλαϊκή απαίτηση των ευρύτερων στρωμάτων και πολιτών του Διδυμοτείχου για αλλαγή της υπάρχουσας δημοτικής αρχής , αλλά και η απαίτηση για ανανέωση του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού στις επικείμενες εκλογές του 2010, που κατά βεβαιότητα θα γίνουν με τον νέο Καποδίστρια.
Όλοι όσοι συμμετέχουμε σήμερα εδώ, θέλω να πιστεύω ότι συμφωνούμε, τουλάχιστον σε δύο πράγματα για το Δήμο Διδυμοτείχου και ευρύτερα για τον νέο Καποδιστριακό Δήμο που θα περιλαμβάνει τα όρια της Επαρχίας Διδυμοτείχου.
Το πρώτο πράγμα που συμφωνούμε είναι, πώς οι πολίτες της περιοχής μας, έχουν συνειδητά κουραστεί και απηυδήσει από τους εκφραστές της σημερινής δημοτικής εξουσίας . Οι πολίτες αυτοί κατατάσσονται σε 4 κατηγορίες.
1)Κάποιοι πολίτες έχουν κουραστεί από την χαμηλή παραγωγή έργου την τελευταία οκταετία στο Δήμο Διδυμοτείχου 2)κάποιοι άλλοι πολίτες έχουν αγανακτήσει από την κοροϊδία του Δημάρχου και των αντιδημάρχων για έργα που συνεχώς υπόσχονται αλλά δεν γίνονται, 3)κάποιοι άλλοι πολίτες έχουν απηυδήσει από τις άσκοπες σπατάλες και την άκρατη υποσχεσιολογία και τέλος 4) κάποιοι πολίτες, απλώς πιστεύουν πως η σημερινή δημοτική αρχή με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της.
Τόσο οι πρώτοι, οι πιο αγανακτισμένοι όσο και οι δεύτεροι οι πιο φιλελεύθεροι και πιο σοφιστικέ, συμφωνούν σε δύο πράγματα.
1)Πώς τώρα στις επόμενες εκλογές του 2010 ήρθε πλέον η ώρα για την αντικατάσταση της υπάρχουσας δημοτικής αρχής , που εκφράζει το παλιό, και την ανανέωση του διευρυμένου Δήμου Διδυμοτείχου με μία νέα δημοτική παράταξη με φρέσκα πρόσωπα και πρωτοποριακές ιδέες .
2)Το δεύτερο πράγμα στο οποίο συμφωνούμε όλοι οι παρευρισκόμενοι, αλλά και η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης μας και των χωριών του Δήμου Διδυμοτείχου είναι πώς, η αλλαγή του υπάρχοντος δημοτικού κατεστημένου μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μία συσπειρωμένη και ενωμένη μαζική αντιπολίτευση.
Άρα λοιπόν μέχρι τώρα όλοι συμφωνούμε πιστεύω στα παρακάτω δύο αξιώματα, που πρέπει να αποτελέσουν την πυξίδα των κινήσεων μας και να καθορίσουν τις δράσεις των δύο υπαρχόντων παρατάξεων, των παρατάξεων δηλ. του κου Παπατσαρούχα και του κου Μαργαριτίδη, της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, τουλάχιστο όσον αφορά τον Δήμο Διδυμοτείχου που θα αποτελεί και την πλειοψηφία στον ευρύτερο Καποδιστριακό Δήμο Διδυμοτείχου.
Ποιά είναι αυτά τα αξιώματα.
Πρώτο αξίωμα= Αλλαγή της σημερινής δημοτικής αρχής και του Δημάρχου.
Δεύτερο αξίωμα= Ενότητα των σημερινών αντιπολιτευτικών δυνάμεων .
Το πρώτο ζητούμενο δεν επιδέχεται συζήτηση. Ή σαν πολίτης είσαι ευχαριστημένος από την υπάρχουσα κατάσταση οπότε δεν συμμετέχεις στην αλλαγή, ή είσαι δυσαρεστημένος και τουλάχιστον προβληματίζεσαι πώς, με ποιούς και με ποιόν επικεφαλής θα έρθει η αλλαγή.
Το δεύτερο ζητούμενο δηλ. της ενότητας των αντιπολιτευτικών δυνάμεων είναι αυτό που πρέπει να εξασφαλίσουμε. Να εξασφαλίσουμε δηλ. να αφήσουμε πίσω αυτά που χωρίζουν την υπάρχουσα μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση και εννοώ μικροπολιτικές και προσωπικές παρεξηγήσεις, πικρίες, ακόμα και πρόσωπα εκατέρωθεν, που φορτίζουν κάποιους αρνητικά στην συνεργασία των δυνάμεων που υποστήριξαν στις προηγούμενες εκλογές του 2006 τις δύο σημερινές αντιπολιτευόμενες παρατάξεις.
Αντί να προβάλλουμε αυτά που μας χωρίζουν, να προβάλλουμε συνεχώς αυτά που μας ενώνουν. Και το κυρίαρχο ενωτικό στοιχείο είναι το συλλογικό συμφέρον μας, δηλ. η προοπτική νίκης και η απόκτηση της δημοτικής αρχής.
Ποιός λοιπόν θα μπορεί να είναι ο συνδετικός κρίκος αυτών των δύο υπαρχόντων αντιπολιτευτικών δημοτικών παρατάξεων και μιλάω κυρίως για το Δήμο Διδυμοτείχου, χωρίς βέβαια να παραβλέπω τους δύο άλλους δήμους, γιατί πιστεύω πως την τακτική που θα ακολουθήσει ο καθένας από τους δύο όμορους δήμους, Ορφέα και Μεταξάδων, εναπόκειται αρχικά στην δική τους πρωτοβουλία την οποία πρωτοβουλία στην συνέχεια εμείς θα αγκαλιάσουμε.
Ο συνδετικός λοιπόν κρίκος των δύο δημοτικών παρατάξεων της σημερινής αντιπολίτευσης του Δήμου Διδυμοτείχου, που θα μπορεί να εξασφαλίσει την ενότητα και την συναίνεση αυτών και την προοπτική νίκης, πιστεύω πως είναι η ανάδειξη μίας ηγετικής ομάδας και ενός νέου προσώπου ως επικεφαλής μιας ενιαίας διακομματικής δημοτικής παράταξης που θα κατέβει οργανωμένα στις εκλογές του 2010.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι, ποιά θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου επικεφαλής προσώπου, του μελλοντικού δηλ. ηγέτη της παράταξης αλλά και της ηγετικής ομάδας που θα τον πλαισιώσει, γιατί ηγέτης και ηγετική ομάδα πρέπει να είναι αλληλένδετα. Καταρχήν να σας πω, πιστεύω και εγώ αλλά και η πλειοψηφία των ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών, πως οι ηγέτες των παρατάξεων τουλάχιστον στις δημοτικές εκλογές δεν υποδεικνύονται από κανέναν, αλλά αναδεικνύονται από την κοινωνία.
Τα χαρακτηριστικά λοιπόν του ηγέτη μίας ενιαίας δημοτικής παράταξης που θα έχει πιθανότητες νίκης για τον συντηρητικών καταβολών δήμο Διδυμοτείχου (και το συντηρητικών δεν το λέω με πικρία, αλλά γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα) είναι τα εξής. Καταρχάς ο επικεφαλής θα ηγηθεί δυνάμεων που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και δυνάμεων που προέρχονται από το χώρο της ΝΔ.
Πρέπει λοιπόν να είναι αποδεκτός και από τους δύο. Θα πρέπει δηλ. να προέρχεται , να έχει αναδειχθεί και καταξιωθεί στην κοινωνία της επαρχίας Διδυμοτείχου, κυρίως μέσα από την δεξαμενή της κοινωνίας και όχι μέσα από τους κομματικούς σωλήνες. Επίσης θα πρέπει να είναι πολίτης που να έχει το πολιτικό θάρρος και την πολιτική τόλμη να διακηρύξει δημοσίως πως είναι έτοιμος να ηγηθεί μίας τέτοιας προσπάθειας και φυσικά να διαθέτει πολιτικό λόγο και ικανότητες.
Αυτοί που δεν δηλώνουν ξεκάθαρα την πρόθεσή τους και κωλυσιεργούν, πιστεύω, όπως και όλοι σας, ότι παρεμποδίζουν από πολιτική αφέλεια την συγκρότηση μίας ενωμένης νικηφόρας δημοτικής παράταξης. Όπως επίσης νομίζω, πώς δεν τιμά κανέναν μας και η πρακτική που χρησιμοποιούν κάποιοι να περιμένουν, δηλ. να περιμένουν, όλοι οι πολίτες να τους παρακαλέσουν, να τους προσκυνήσουν, να πέσουν στα πόδια τους για να ηγηθούν μιας προσπάθειας, ως Μεσσίες και Σωτήρες της πόλης μας. Μεσσίες όμως στην σημερινή εποχή δεν υπάρχουν. Αντίθετα υπάρχουν ειλικρινείς ηγέτες και ξεκάθαρες ηγετικές ομάδες.
Ποιά άλλα χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο επικεφαλής μίας ενωμένης παράταξης.
Θα πρέπει ο επικεφαλής της παράταξης να συσπειρώνει τους δύο υπάρχοντες αντιπολιτευτικούς σχηματισμούς, και μιλάω πρωτίστως για τον Δήμο Διδυμοτείχου, (που θα αποτελεί τον βασικό πυρήνα του νέου διευρυμένου Καποδιστριακού Δήμου), επίσης, να διαλύει τις τυχόν εκατέρωθεν παρεξηγήσεις και οπωσδήποτε να έχει διείσδυση και αποδοχή σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Ακόμη να μπορεί να εγγυηθεί την σύνθεση του ψηφοδελτίου, στοχεύοντας σε ένα μείγμα, σε μία ώσμωση παλιών πολιτικών με εμπειρία, αλλά και νέων υποψηφίων με φρέσκες ιδέες, οράματα αλλά και νεανική ορμή που λείπει από τους παλιότερους.
Αν ο επικεφαλής της παράταξης είναι αυστηρά κομματικό στέλεχος ή κάποια παράταξη επιλέξει να κατέλθει αυτόνομα χωρίς συνεργασίες, με ένα καθαρά κομματικό υποψήφιο, πιστεύω πως το εκλογικό ποσοστό που θα πάρει θα είναι επιεικώς χαμηλό και θα πριμοδοτήσει ουσιαστικά τον σημερινό Δήμαρχο θα ρίξει δηλ. νερό στον μύλο του σημερινού δημάρχου .
Με βάση τα παραπάνω, πιστεύω ακράδαντα πως κανένας από τους επικεφαλής της σημερινής αντιπολίτευσης, δεν πρέπει επ ουδενί λόγο, να είναι επικεφαλής της ενωμένης παράταξης που θα διεκδικήσει τις εκλογές του 2010, επιβάλλεται όμως να συμμετέχουν γιατί χρειαζόμαστε την μεγάλη εμπειρία τους.
Θα ρωτήσει κάποιος, με ποια διαδικασία θα γίνει η επιλογή του επικεφαλής. Δεν θα σας πω εγώ την διαδικασία, αν και πιστεύω πως με αυτές τις συγκεντρώσεις αλλά και με άλλες που πρέπει να ακολουθήσουν, ανοιχτές και κλειστές, η διαδικασία μπορεί εύκολα να συμφωνηθεί από τις υφιστάμενες παρατάξεις, όπως ανάλογα γίνεται και σε άλλες πόλεις ανά την Ελλάδα .Το πρωτεύον δεν είναι λοιπόν, τόσο η διαδικασία αλλά πρώτον να ανακοινώσουν οι πιθανοί υποψήφιοι με πολιτική παρρησία ,την πρόθεσή τους, να ηγηθούν ενός τέτοιου συνδυασμού και να τηρήσουν αυτά που θα συμφωνηθούν μεταξύ των συνδυασμών.
Θα μας πεί βέβαια κάποιος, για να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα . Καλά όλα αυτά δηλ. πες ότι συμφωνεί η μείζονα και η ελάσσονα αντιπολίτευση για συνεργασία και ενιαίο ψηφοδέλτιο, με ανάμιξη παλαιών στελεχών και νέων δυνάμεων, με υποψήφιο αρχηγό ευρύτερα αποδεκτό και με προοπτική νίκης. Το ζητούμενο είναι, τί θα γίνει με τον οικονομικό παράγοντα , γιατί όλοι γνωρίζουμε πως οι δημοτικές εκλογές ειδικά στο Διδυμότειχο απαιτούν χρήματα.
Την απάντηση δεν θα σας την δώσω εγώ, προς το παρόν. Θα σας πως μόνο αρχικά, τι μου λένε δεκάδες απλοί άνθρωποι και όχι μόνο. Ξέρετε τι λένε: Για να φύγει η σημερινή δημοτική αρχή που μας καταδυναστεύει, είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε ο καθένας, άλλος 50 άλλος 100, άλλος 200 Ε, με μία όμως προϋπόθεση, αρκεί να τα βρείτε εσείς οι αντιπολιτεύσεις δηλ. να πάτε ενωμένοι με ένα ικανό, άφθαρτο και αποδεκτό αρχηγό.
Και τελειώνοντας, ποιά θα πρέπει να είναι η στρατηγική που θα μας οδηγήσει στην νίκη. Συνοψίζεται στα εξής: 1)ενώνουμε τις δύο παρατάξεις της αντιπολίτευσης σε μία, 2)συμφωνούμε σε έναν αρχηγό και μία συλλογική ομάδα, αποδεκτούς από την κοινωνία , με μείξη νέων και παλιών που θα λειτουργεί από αύριο αν είναι δυνατόν σαν σκιώδη αντιπολίτευση και 3)προβάλλουμε συστηματικά τις ιδέες μας και την μεθοδολογία μας στους πολίτες του Διδυμοτείχου. Ουσιαστικά πρώτα κερδίζουμε την κοινωνία και μετά κερδίζουμε τις εκλογές.
Η πολιτική αυτή στρατηγική χρησιμοποιείται τον τελευταίο καιρό επιτυχώς από πολλούς σε άλλους χώρους, ενώ έχει περάσει σε δεύτερη σημασία η στρατηγική να κερδίσουμε μόνο τους μηχανισμούς και τα στελέχη σε επίπεδο χωριών και πόλης και διαμέσου αυτών τις εκλογές. Η δεύτερη αυτή τακτική που ακολουθεί η συμπολίτευση κατά κόρον, αν χρησιμοποιηθεί κατά κύριο λόγο, και από εμάς, θα μας αποξενώσει από την κοινωνία και τους απλούς πολίτες οι οποίοι στο τέλος τιμωρούν αυτούς που τους αγνοούν.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν σαν μία γροθιά αφουγκραζόμενοι την απαίτηση της κοινωνίας του ευρύτερου Καποδιστριακού Δήμου Διδυμοτείχου για ενότητα, ανανέωση και αλλαγή στις επικείμενες εκλογές του 2010.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟ ΣΤΙΣ 22/11/2009)
ΤΟΥ ΣΙΝΑΠΙΔΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Κυρίες και κύριοι
(Στην τοποθέτησή μου θα αναφερθώ κυρίως στο πώς μπορούμε, να κερδίσουμε τις εκλογές του 2010 στον νύν ή στον διευρυμένο Καποδιστριακό Δήμο Διδυμοτείχου που θα προκύψει, ενάντια όμως, στην σημερινή δημοτική εξουσία που έχει κουράσει τους συμπολίτες μας).
Χαιρετίζω με ιδιαίτερη συγκίνηση την σημερινή συγκέντρωση που θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω λόγω της μαζικότητας, της δυναμικότητας και της πολυσυλλεκτικότητας που παρουσιάζει, ως ένα συνέδριο της ενωμένης αντιπολίτευσης του ευρύτερου Δήμου Διδυμοτείχου, για να είμαστε μέσα στο πνεύμα των καιρών.
Αναρωτιούνται πολλοί ποιός συγκάλεσε αυτήν την συγκέντρωση. Η απάντηση είναι απλή. Αυτός που συγκάλεσε την σημερινή συγκέντρωση δεν είναι ένα πρόσωπο, δεν είναι μία ομάδα, δεν είναι μία παράταξη, αλλά είναι η παλλαϊκή απαίτηση των ευρύτερων στρωμάτων και πολιτών του Διδυμοτείχου για αλλαγή της υπάρχουσας δημοτικής αρχής , αλλά και η απαίτηση για ανανέωση του υπάρχοντος πολιτικού σκηνικού στις επικείμενες εκλογές του 2010, που κατά βεβαιότητα θα γίνουν με τον νέο Καποδίστρια.
Όλοι όσοι συμμετέχουμε σήμερα εδώ, θέλω να πιστεύω ότι συμφωνούμε, τουλάχιστον σε δύο πράγματα για το Δήμο Διδυμοτείχου και ευρύτερα για τον νέο Καποδιστριακό Δήμο που θα περιλαμβάνει τα όρια της Επαρχίας Διδυμοτείχου.
Το πρώτο πράγμα που συμφωνούμε είναι, πώς οι πολίτες της περιοχής μας, έχουν συνειδητά κουραστεί και απηυδήσει από τους εκφραστές της σημερινής δημοτικής εξουσίας . Οι πολίτες αυτοί κατατάσσονται σε 4 κατηγορίες.
1)Κάποιοι πολίτες έχουν κουραστεί από την χαμηλή παραγωγή έργου την τελευταία οκταετία στο Δήμο Διδυμοτείχου 2)κάποιοι άλλοι πολίτες έχουν αγανακτήσει από την κοροϊδία του Δημάρχου και των αντιδημάρχων για έργα που συνεχώς υπόσχονται αλλά δεν γίνονται, 3)κάποιοι άλλοι πολίτες έχουν απηυδήσει από τις άσκοπες σπατάλες και την άκρατη υποσχεσιολογία και τέλος 4) κάποιοι πολίτες, απλώς πιστεύουν πως η σημερινή δημοτική αρχή με το υπάρχον πολιτικό προσωπικό έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της.
Τόσο οι πρώτοι, οι πιο αγανακτισμένοι όσο και οι δεύτεροι οι πιο φιλελεύθεροι και πιο σοφιστικέ, συμφωνούν σε δύο πράγματα.
1)Πώς τώρα στις επόμενες εκλογές του 2010 ήρθε πλέον η ώρα για την αντικατάσταση της υπάρχουσας δημοτικής αρχής , που εκφράζει το παλιό, και την ανανέωση του διευρυμένου Δήμου Διδυμοτείχου με μία νέα δημοτική παράταξη με φρέσκα πρόσωπα και πρωτοποριακές ιδέες .
2)Το δεύτερο πράγμα στο οποίο συμφωνούμε όλοι οι παρευρισκόμενοι, αλλά και η πλειοψηφία των κατοίκων της πόλης μας και των χωριών του Δήμου Διδυμοτείχου είναι πώς, η αλλαγή του υπάρχοντος δημοτικού κατεστημένου μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μία συσπειρωμένη και ενωμένη μαζική αντιπολίτευση.
Άρα λοιπόν μέχρι τώρα όλοι συμφωνούμε πιστεύω στα παρακάτω δύο αξιώματα, που πρέπει να αποτελέσουν την πυξίδα των κινήσεων μας και να καθορίσουν τις δράσεις των δύο υπαρχόντων παρατάξεων, των παρατάξεων δηλ. του κου Παπατσαρούχα και του κου Μαργαριτίδη, της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, τουλάχιστο όσον αφορά τον Δήμο Διδυμοτείχου που θα αποτελεί και την πλειοψηφία στον ευρύτερο Καποδιστριακό Δήμο Διδυμοτείχου.
Ποιά είναι αυτά τα αξιώματα.
Πρώτο αξίωμα= Αλλαγή της σημερινής δημοτικής αρχής και του Δημάρχου.
Δεύτερο αξίωμα= Ενότητα των σημερινών αντιπολιτευτικών δυνάμεων .
Το πρώτο ζητούμενο δεν επιδέχεται συζήτηση. Ή σαν πολίτης είσαι ευχαριστημένος από την υπάρχουσα κατάσταση οπότε δεν συμμετέχεις στην αλλαγή, ή είσαι δυσαρεστημένος και τουλάχιστον προβληματίζεσαι πώς, με ποιούς και με ποιόν επικεφαλής θα έρθει η αλλαγή.
Το δεύτερο ζητούμενο δηλ. της ενότητας των αντιπολιτευτικών δυνάμεων είναι αυτό που πρέπει να εξασφαλίσουμε. Να εξασφαλίσουμε δηλ. να αφήσουμε πίσω αυτά που χωρίζουν την υπάρχουσα μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση και εννοώ μικροπολιτικές και προσωπικές παρεξηγήσεις, πικρίες, ακόμα και πρόσωπα εκατέρωθεν, που φορτίζουν κάποιους αρνητικά στην συνεργασία των δυνάμεων που υποστήριξαν στις προηγούμενες εκλογές του 2006 τις δύο σημερινές αντιπολιτευόμενες παρατάξεις.
Αντί να προβάλλουμε αυτά που μας χωρίζουν, να προβάλλουμε συνεχώς αυτά που μας ενώνουν. Και το κυρίαρχο ενωτικό στοιχείο είναι το συλλογικό συμφέρον μας, δηλ. η προοπτική νίκης και η απόκτηση της δημοτικής αρχής.
Ποιός λοιπόν θα μπορεί να είναι ο συνδετικός κρίκος αυτών των δύο υπαρχόντων αντιπολιτευτικών δημοτικών παρατάξεων και μιλάω κυρίως για το Δήμο Διδυμοτείχου, χωρίς βέβαια να παραβλέπω τους δύο άλλους δήμους, γιατί πιστεύω πως την τακτική που θα ακολουθήσει ο καθένας από τους δύο όμορους δήμους, Ορφέα και Μεταξάδων, εναπόκειται αρχικά στην δική τους πρωτοβουλία την οποία πρωτοβουλία στην συνέχεια εμείς θα αγκαλιάσουμε.
Ο συνδετικός λοιπόν κρίκος των δύο δημοτικών παρατάξεων της σημερινής αντιπολίτευσης του Δήμου Διδυμοτείχου, που θα μπορεί να εξασφαλίσει την ενότητα και την συναίνεση αυτών και την προοπτική νίκης, πιστεύω πως είναι η ανάδειξη μίας ηγετικής ομάδας και ενός νέου προσώπου ως επικεφαλής μιας ενιαίας διακομματικής δημοτικής παράταξης που θα κατέβει οργανωμένα στις εκλογές του 2010.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι, ποιά θα πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά ενός τέτοιου επικεφαλής προσώπου, του μελλοντικού δηλ. ηγέτη της παράταξης αλλά και της ηγετικής ομάδας που θα τον πλαισιώσει, γιατί ηγέτης και ηγετική ομάδα πρέπει να είναι αλληλένδετα. Καταρχήν να σας πω, πιστεύω και εγώ αλλά και η πλειοψηφία των ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών, πως οι ηγέτες των παρατάξεων τουλάχιστον στις δημοτικές εκλογές δεν υποδεικνύονται από κανέναν, αλλά αναδεικνύονται από την κοινωνία.
Τα χαρακτηριστικά λοιπόν του ηγέτη μίας ενιαίας δημοτικής παράταξης που θα έχει πιθανότητες νίκης για τον συντηρητικών καταβολών δήμο Διδυμοτείχου (και το συντηρητικών δεν το λέω με πικρία, αλλά γιατί αυτή είναι η πραγματικότητα) είναι τα εξής. Καταρχάς ο επικεφαλής θα ηγηθεί δυνάμεων που προέρχονται από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και δυνάμεων που προέρχονται από το χώρο της ΝΔ.
Πρέπει λοιπόν να είναι αποδεκτός και από τους δύο. Θα πρέπει δηλ. να προέρχεται , να έχει αναδειχθεί και καταξιωθεί στην κοινωνία της επαρχίας Διδυμοτείχου, κυρίως μέσα από την δεξαμενή της κοινωνίας και όχι μέσα από τους κομματικούς σωλήνες. Επίσης θα πρέπει να είναι πολίτης που να έχει το πολιτικό θάρρος και την πολιτική τόλμη να διακηρύξει δημοσίως πως είναι έτοιμος να ηγηθεί μίας τέτοιας προσπάθειας και φυσικά να διαθέτει πολιτικό λόγο και ικανότητες.
Αυτοί που δεν δηλώνουν ξεκάθαρα την πρόθεσή τους και κωλυσιεργούν, πιστεύω, όπως και όλοι σας, ότι παρεμποδίζουν από πολιτική αφέλεια την συγκρότηση μίας ενωμένης νικηφόρας δημοτικής παράταξης. Όπως επίσης νομίζω, πώς δεν τιμά κανέναν μας και η πρακτική που χρησιμοποιούν κάποιοι να περιμένουν, δηλ. να περιμένουν, όλοι οι πολίτες να τους παρακαλέσουν, να τους προσκυνήσουν, να πέσουν στα πόδια τους για να ηγηθούν μιας προσπάθειας, ως Μεσσίες και Σωτήρες της πόλης μας. Μεσσίες όμως στην σημερινή εποχή δεν υπάρχουν. Αντίθετα υπάρχουν ειλικρινείς ηγέτες και ξεκάθαρες ηγετικές ομάδες.
Ποιά άλλα χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ο επικεφαλής μίας ενωμένης παράταξης.
Θα πρέπει ο επικεφαλής της παράταξης να συσπειρώνει τους δύο υπάρχοντες αντιπολιτευτικούς σχηματισμούς, και μιλάω πρωτίστως για τον Δήμο Διδυμοτείχου, (που θα αποτελεί τον βασικό πυρήνα του νέου διευρυμένου Καποδιστριακού Δήμου), επίσης, να διαλύει τις τυχόν εκατέρωθεν παρεξηγήσεις και οπωσδήποτε να έχει διείσδυση και αποδοχή σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Ακόμη να μπορεί να εγγυηθεί την σύνθεση του ψηφοδελτίου, στοχεύοντας σε ένα μείγμα, σε μία ώσμωση παλιών πολιτικών με εμπειρία, αλλά και νέων υποψηφίων με φρέσκες ιδέες, οράματα αλλά και νεανική ορμή που λείπει από τους παλιότερους.
Αν ο επικεφαλής της παράταξης είναι αυστηρά κομματικό στέλεχος ή κάποια παράταξη επιλέξει να κατέλθει αυτόνομα χωρίς συνεργασίες, με ένα καθαρά κομματικό υποψήφιο, πιστεύω πως το εκλογικό ποσοστό που θα πάρει θα είναι επιεικώς χαμηλό και θα πριμοδοτήσει ουσιαστικά τον σημερινό Δήμαρχο θα ρίξει δηλ. νερό στον μύλο του σημερινού δημάρχου .
Με βάση τα παραπάνω, πιστεύω ακράδαντα πως κανένας από τους επικεφαλής της σημερινής αντιπολίτευσης, δεν πρέπει επ ουδενί λόγο, να είναι επικεφαλής της ενωμένης παράταξης που θα διεκδικήσει τις εκλογές του 2010, επιβάλλεται όμως να συμμετέχουν γιατί χρειαζόμαστε την μεγάλη εμπειρία τους.
Θα ρωτήσει κάποιος, με ποια διαδικασία θα γίνει η επιλογή του επικεφαλής. Δεν θα σας πω εγώ την διαδικασία, αν και πιστεύω πως με αυτές τις συγκεντρώσεις αλλά και με άλλες που πρέπει να ακολουθήσουν, ανοιχτές και κλειστές, η διαδικασία μπορεί εύκολα να συμφωνηθεί από τις υφιστάμενες παρατάξεις, όπως ανάλογα γίνεται και σε άλλες πόλεις ανά την Ελλάδα .Το πρωτεύον δεν είναι λοιπόν, τόσο η διαδικασία αλλά πρώτον να ανακοινώσουν οι πιθανοί υποψήφιοι με πολιτική παρρησία ,την πρόθεσή τους, να ηγηθούν ενός τέτοιου συνδυασμού και να τηρήσουν αυτά που θα συμφωνηθούν μεταξύ των συνδυασμών.
Θα μας πεί βέβαια κάποιος, για να μας προσγειώσει στην πραγματικότητα . Καλά όλα αυτά δηλ. πες ότι συμφωνεί η μείζονα και η ελάσσονα αντιπολίτευση για συνεργασία και ενιαίο ψηφοδέλτιο, με ανάμιξη παλαιών στελεχών και νέων δυνάμεων, με υποψήφιο αρχηγό ευρύτερα αποδεκτό και με προοπτική νίκης. Το ζητούμενο είναι, τί θα γίνει με τον οικονομικό παράγοντα , γιατί όλοι γνωρίζουμε πως οι δημοτικές εκλογές ειδικά στο Διδυμότειχο απαιτούν χρήματα.
Την απάντηση δεν θα σας την δώσω εγώ, προς το παρόν. Θα σας πως μόνο αρχικά, τι μου λένε δεκάδες απλοί άνθρωποι και όχι μόνο. Ξέρετε τι λένε: Για να φύγει η σημερινή δημοτική αρχή που μας καταδυναστεύει, είμαστε διατεθειμένοι να προσφέρουμε ο καθένας, άλλος 50 άλλος 100, άλλος 200 Ε, με μία όμως προϋπόθεση, αρκεί να τα βρείτε εσείς οι αντιπολιτεύσεις δηλ. να πάτε ενωμένοι με ένα ικανό, άφθαρτο και αποδεκτό αρχηγό.
Και τελειώνοντας, ποιά θα πρέπει να είναι η στρατηγική που θα μας οδηγήσει στην νίκη. Συνοψίζεται στα εξής: 1)ενώνουμε τις δύο παρατάξεις της αντιπολίτευσης σε μία, 2)συμφωνούμε σε έναν αρχηγό και μία συλλογική ομάδα, αποδεκτούς από την κοινωνία , με μείξη νέων και παλιών που θα λειτουργεί από αύριο αν είναι δυνατόν σαν σκιώδη αντιπολίτευση και 3)προβάλλουμε συστηματικά τις ιδέες μας και την μεθοδολογία μας στους πολίτες του Διδυμοτείχου. Ουσιαστικά πρώτα κερδίζουμε την κοινωνία και μετά κερδίζουμε τις εκλογές.
Η πολιτική αυτή στρατηγική χρησιμοποιείται τον τελευταίο καιρό επιτυχώς από πολλούς σε άλλους χώρους, ενώ έχει περάσει σε δεύτερη σημασία η στρατηγική να κερδίσουμε μόνο τους μηχανισμούς και τα στελέχη σε επίπεδο χωριών και πόλης και διαμέσου αυτών τις εκλογές. Η δεύτερη αυτή τακτική που ακολουθεί η συμπολίτευση κατά κόρον, αν χρησιμοποιηθεί κατά κύριο λόγο, και από εμάς, θα μας αποξενώσει από την κοινωνία και τους απλούς πολίτες οι οποίοι στο τέλος τιμωρούν αυτούς που τους αγνοούν.
Ας προχωρήσουμε λοιπόν σαν μία γροθιά αφουγκραζόμενοι την απαίτηση της κοινωνίας του ευρύτερου Καποδιστριακού Δήμου Διδυμοτείχου για ενότητα, ανανέωση και αλλαγή στις επικείμενες εκλογές του 2010.
0 Τα σχόλια σας εδώ!:
Δημοσίευση σχολίου