Τρίτη, Ιανουαρίου 15, 2008

FEELINGS… NOTHING MORE THAN FEELINGS...

Έλα Χριστέ κι Απόστολε! Έλα Χρήστο κι Αποστόλη!!! Διαβάζουμε σε μεγάλη εφημερίδα του κέντρου:
«Το συναίσθημα και όχι η λογική καθοδηγεί το χέρι των ψηφοφόρων, την ώρα που σταυρώνουν τον πολιτικό της προτίμησής τους: αυτό είναι σε γενικές γραμμές το συμπέρασμα των ερευνητών.»
Μάααλιστα… Δεν ξέραμε ότι οι Έλληνες ψηφοφόροι είναι ανόητοι! Πρώτη φορά το ακούμε, από τους ερευνητές.
Και το κερασάκι στην τούρτα:
«Αυτό ωστόσο, δεν σημαίνει πως οι πολίτες δεν σκέφτονται. Είναι σαφές, από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μελέτης, πως όλοι όσοι συμμετείχαν στην έρευνα επεξεργάστηκαν τα πορτρέτα των πολιτικών και- συνειδητά ή ασυνείδητα έκαναν σκέψεις.»
Αν τις είχαν κάνει συνειδητά, συνειδητά θα είχαν πέσει να πνιγούν! Εκούσια!!! Αλλά τις έκαναν ασυνείδητα στον ύπνο τους με το… ίδιο αποτέλεσμα στον ξύπνιο τους. Ακούσια, όμως, και λόγω προσωρινής, ή… μονιμότερης, ανικανότητας!
Μας λέει αλλού η εφημερίς:
«Σύμφωνα με τα αποτελέσματα του πειράματος, στην εικόνα του Κώστα Καραμανλή, η δεξιά άνω κροταφική έλικα είναι αυτή που ενεργοποιείται περισσότερο, στην πλειονότητα των ανθρώπων. Η περιοχή αυτή του εγκεφάλου σχετίζεται με την επεξεργασία αναμνήσεων που έχουν να κάνουν με την ακοή, όπως είναι για παράδειγμα η χροιά της φωνής, τμήματα λόγων που έχει εκφωνήσει, αλλά και την μάθηση – άρα προηγούμενες εμπειρίες που αφορούν το άτομο. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την αποδοτικότερη επικοινωνιακή στρατηγική του έναντι των άλλων πολιτικών. Με λίγα λόγια, οι αναποφάσιστοι θυμούνται τις εκστρατείες του κ. Καραμανλή».
Καλά με τις προχθεσινές εξαγγελίες. Αλλά με τις χθεσινές πράξεις, τι γίνεται? Αυτές δεν τις θυμούνται, λέει, γιατί έχουν «επιλεκτική αμνησία». Κοινώς, είναι «φρούτα», λέει. Στον εγκέφαλο, λέει… Λέει… Λέει… Μα ποιος λέει, τέλος πάντων? ΕΓΩ, λέει!!!
«Το συμπαθητικό προφίλ είναι το «ατού» του Γιώργου Παπανδρέου.»
Όχι, αυτό το λέει η εφημερίς – δεν το λέω εγώ. Συμπαθούμε το Γιώργο και ψηφίζουμε τον Κώστα! Αααυτό μάλιστα. Είναι… λογικό!!! Για 3 εκατομμύρια Έλληνες τουλάχιστον…
Να το ρίξω κι εγώ στην επιστήμη? Όρσε:
Έχουμε γεμίσει «γαλαζίες»: καμία σχέση με το χαλαζία ή άλλο ημιπολύτιμο λίθο – πρόκειται για την επιστημονική ονομασία της, εξ Uli Chris αποκαλούμενης, «πόας της κοντής», δηλαδή του κοινού «ραδικιού» και του… κομιστή του, ο οποίος το φέρει στα πάνω διαμερίσματα, όταν υπάρχει χώρος. Δηλαδή, οι εκάστοτε επιλογές του «γαλαζία» οφείλονται σε… χωροταξικό εγκεφαλικό πρόβλημα!!!
Εξ ου και η επιλεκτική, προσωρινή ή μόνιμη αμνησία: εξαρτάται από το… υπόλοιπο εγκεφαλικό περιβάλλον. Όταν ο άδειος περιβάλλων χώρος είναι μεγάλος, πρόκειται περί μεγάλου «γαλαζία»: «μεγάλο ραδίκι κουβαλάει αυτός», που λέμε. Όσο πιο μέγας ο «γαλαζίας», τόσο πιο άδειος ο περιβάλλων χώρος – ή, καλύτερα, όσο πιο άδειος ο περιβάλλων χώρος, τόσο πιο μέγας ο «γαλαζίας» (για να ξεκαθαρίζουμε μια και καλή και με το γνωστό προβληματάκι του αυγού και της κότας) και τόσο πιο βαριά η μορφή της αμνησίας του!
Η γενναία και ηθική απόφαση που οφείλει να πάρει η επιστήμη ως αποτέλεσμα των ανωτέρω βιολογικών φαινομένων και πορισμάτων, είναι να απαγορεύσει την κλωνοποίηση του είδους «γαλαζία» και να περιορίσει το δικαίωμα της επέμβασης μόνον στους υπόλοιπους. Για να χαίρονται οι πρώτοι τη σπανιότητά τους (όλο και… περισσότερο) και οι δεύτεροι την πλειοψηφία τους (και τον παράλληλο σταδιακό εξαγνισμό της ανθρώπινης εγχώριας πανίδας από μεταλλαγμένες προσμίξεις που υποβαθμίζουν την ποιότητα… ζωής).
Βιολογία speaking… Καλές απόκριες...

0 Τα σχόλια σας εδώ!:

Διαβάστε στο ιστολόγιο...